Hey.
Ja. Goed gezien. Vandaag geen uitroepteken achter 'hey'. Dat heeft een reden. De blogpost van deze week gaat over een best serieus en moeilijk onderwerp. Namelijk eenzaamheid.
Yip is deze week verhinderd, dus daarom schrijf ik de blogpost (Isabelle).
Ik wilde net deze zin typen: "Ik denk dat iedereen zich weleens eenzaam voelt." Maar nee, zo gaan we het deze week niet doen. Deze blogpost wordt persoonlijker dan dat. Ik voel me namelijk eenzaam deze week. Zo. Dat is eruit. Jeetje, ik merk dat ik dit wel lastig vind, maar het lucht ook op ofzo.
Afgelopen maandag was het 'Blue Monday'. De meest deprimerende dag van het jaar. Ik heb meer het idee dat ik een 'Blue Week' heb. En niet eens zozeer omdat er veel dingen misgaan ofzo. Dat valt best mee. Ik ben niet ziek en kan goed studeren voor school. Vanavond heb ik nog gekookt en ook dat is goed gegaan. Maar ik voel me eenzaam. Mijn hoofd/brein wil deze week niet goed meewerken. Ik ben onzeker en trek me makkelijk terug.
Ik voel me eenzaam omdat ik het idee heb dat ik anders ben dan anderen. Ik merk dat mensen op school mij ineens minder aardig lijken te vinden. Ik weet niet waarom. Misschien interpreteer ik het ook wel verkeerd hoor. Maar zo voelt het. Verder moest ik de afgelopen weken veel doen aan school en heb daardoor weinig tijd voor andere dingen. Deze week had ik maar korte schooldagen en daardoor meer tijd om thuis aan school te werken wat er weer voor zorgde dat ik veel tijd over had. Doordat ik zoveel tijd overhad, begon ik te piekeren. Door dat gepieker voelde ik me nog eenzamer.
Ik voel me anders dan anderen omdat ik me soms terugtrek, soms moe word van mijn telefoon, niet zo goed ben op sociaal vlak. Ik denk deze dagen veel terug aan mijn basisschooltijd. Ik had een goede basisschool, maar ik heb me daar toch regelmatig alleen gevoeld. Ik merk dat het me pijn doet om daaraan terug te denken. Het heeft me echt iets gedaan.
Misschien komt dit over alsof er niet zoveel aan de hand is. Dat klopt misschien ook wel. Maar in mijn hoofd voelt het anders. In mijn hoofd voelt het alsof alles veel is en alsof ik het niet aankan.
Maar goed, ik weet dat dit voorbij gaat. Morgen heb ik stage en stage is leuk! Dus waarschijnlijk voel ik me morgenavond al een heel stuk beter.
Dit was dus geen blogpost met tips zoals je van ons gewend bent. Ik had het nodig om even mijn hart te luchten en mijn verhaal kwijt te kunnen. Dus als je tot hier hebt gelezen, dankjewel. Dat waardeer ik.
Dit zijn toch een paar tips/ dingen die ik nu doe nu ik me eenzaam voel:
1. Mooie muziek luisteren. Oftewel, liedjes met een boodschap. Oké, misschien ook wel zielige liedjes. Deze liedjes zijn natuurlijk voor iedereen anders maar deze kan ik je zeker aanraden:
- True Colors - Justin Timberlake & Anna Kendrick (Is gewoon mooi en gaat over jezelf mogen zijn)
- Everybody's Changing - Keane (Ja, dit is wel triest, maar ik vind het mooi)
- Iris - The Goo Goo Dolls (Voelt alsof je wordt begrepen)
- Lego House - Ed Sheeran (Ik heb hier niet echt uitleg bij)
- Hoofd Omhoog - Snelle, JeBroer (Dit geeft kracht)
- Wanted - OneRepublic (Luister hier de stringmix van. Echt prachtig)
- Changes - Lauv (Geruststellend en je voelt je begrepen)
Nou, met deze liedjes kun je in ieder geval even vooruit.
2. Praat over hoe je je voelt met iemand die je vertrouwt. Bijvoorbeeld je ouder(s), partner, vrienden, vriendinnen, andere familieleden of kennissen, misschien zelfs een docent op school of een collega op je werk. Je kan natuurlijk ook altijd met een psycholoog praten. Zoek dan even op Google naar een psycholoog bij jou in de buurt of ga langs je huisarts
3. Ga iets doen wat je normaal leuk vindt! Dit spreekt wel voor zich denk ik. Verder kan het ook heel erg helpen om even de natuur in te gaan. Heb je een hond? Neem die dan mee! Als je andere huisdieren hebt die knuffel- of aaibaar zijn, kun je ook hier even mee knuffelen. Een dier heeft namelijk geen oordeel. Dat geldt ook voor de natuur :)
4. Onthou dat dit over gaat. Ik heb het nu ook even zwaar, maar ook bij mij gaat dit over. Hoe ik dat weet? Ik heb me eerder zo gevoeld. De keren dat ik me zo voelde, ging het over. Dat moet wel want anders kan ik me nu niet weer zo voelen ;) Vertrouw me, het komt goed. Morgen voel je je al beter. Ik beloof het je. (Mensen die mij kennen, weten dat wanneer ik "Ik beloof het je" zeg, ik het echt meen.)
Tot volgende week.
Hou je taai!
Isabelle
Hey.
Yes. Well spotted. No exclamation mark behind 'hey' today. That has a reason. This week's blog post is about a pretty serious and difficult topic. Namely loneliness.
Yip is prevented this week, so that's why I write the blog post (Isabelle).
I just wanted to type this sentence: "I think everyone sometimes feels lonely." But no, we're not going to do it this week. This blog post is becoming more personal than that. I feel lonely this week. So. That's out. I notice that I find this difficult, but it also relieves or something.
Last Monday it was 'Blue Monday'. The most depressing day of the year. I have the feeling that I have a 'Blue Week'. And not so much because a lot of things go wrong or something. That is not too bad. I am not sick and can study well for school. Tonight I still cooked and that also went well. But I feel lonely. My head / brain does not want to cooperate properly this week. I am uncertain and easily withdraw.
I feel lonely because I feel that I am different from others. I notice that people at school suddenly seem to like me less. I do not know why. Maybe I also misinterpret it. But that's how it feels. I also had to do a lot of school in recent weeks and therefore have little time for other things. This week I only had short school days and therefore more time to work at home at school, which in turn meant that I had a lot of time left. Because I had so much time left, I started to worry. That worrying made me feel even more lonely.
I feel different from others because sometimes I withdraw, sometimes I get tired of my phone, I am not so good on a social level. These days I think back a lot about my primary school days. I had a good primary school, but I regularly felt alone there. I find it painful to think back on that. It really did something to me.
Maybe this sounds like there isn't much going on. That may also be true. But in my head it feels different. In my head it feels like everything is a lot and like I can't handle it.
Anyway, I know this will pass. Tomorrow I have an internship and internship is fun! So I probably feel a lot better tomorrow night.
So this was not a blog post with tips as you are used to from us. I needed to vent my heart and get rid of my story. So if you've read up to here, thank you. I appreciate that.
These are some tips / things that I am doing now that I feel lonely:
1. Listen to beautiful music. In other words, songs with a message. Okay, maybe even pathetic songs. These songs are of course different for everyone but I can definitely recommend these:
- True Colors - Justin Timberlake & Anna Kendrick (Is just beautiful and is about being allowed to be)
- Everybody's Changing - Keane (Yes, this is sad, but I like it)
- Iris - The Goo Goo Dolls (Feels like you are being understood)
- Lego House - Ed Sheeran (I don't really have an explanation for this)
- Head Up - Fast, JeBroer (This gives power)
- Wanted - OneRepublic (Listen to the string mix here. Really beautiful)
- Changes - Lauv (Reassuring and you feel understood)
Well, with these songs you can at least get ahead.
2. Talk about how you feel with someone you trust. For example your parent (s), partner, friends, girlfriends, other family members or acquaintances, maybe even a teacher at school or a colleague at work. Of course you can always talk to a psychologist. Then search on Google for a psychologist in your area or visit your doctor
3. Do something you normally enjoy! This is obvious, I think. Furthermore, it can also be very helpful to go into nature. Do you have a dog? Then take it with you! If you have other pets that are cuddly or cuddly, you can also cuddle with them. An animal has no judgment. That also applies to nature :)
4. Remember that this is about. I am also having a hard time now, but this is also going on with me. How do I know that? I've felt that way before. The times I felt that way, it passed. I have to, because otherwise I can't feel that way again;) Trust me, you'll be fine. You'll feel better tomorrow. I promise you. (People who know me know that when I say "I promise you," I really mean it.)
Until next week.
Stay strong!
Isabelle
Reactie plaatsen
Reacties