Het openbaar vervoer. Wie kent het niet? Chaos, drukte en veel mensen. Logisch dat als je NLD hebt, je het openbaar vervoer misschien het liefst wil vermijden. Al die prikkels.
Ik was niet zo lang geleden nog vrij huiverig voor het openbaar vervoer. Met iemand samen reizen ging het goed, maar alleen ho maar. Ik was bang dat ik de verkeerde trein of bus of wat dan ook zou pakken, dat ik dan ergens uitkwam waar ik het helemaal niet kende en dat ik nooit meer thuis zou komen. Natuurlijk wist ik wel dat deze gedachten niet realistisch waren, maar ik was wel angstig.
Toen ik naar Amsterdam wilde, moest ik wel met de trein. Ik had geen keuze meer. Een aantal dagen van tevoren begon ik al zenuwachtig te worden. Wat nou als het mis zou gaan?
De dag brak aan en ik ging naar het station. Ik kon het goede perron vrij gemakkelijk vinden en de trein stond er al. Ik wist dat het de goede trein moest zijn, maar ik was niet helemaal zeker van mijn zaak. Dus besloot ik het de conducteur die bij de trein stond te vragen. "Gaat deze trein via Amsterdam?" vroeg ik. "Ja" antwoordde hij. Hij keek mij enigszins onderzoekend en verbaasd aan (of ik heb dat verkeerd geïnterpreteerd, dat kan natuurlijk ook). Ik stapte de trein in en de reis verliep prima. Ook de terugweg ging goed.
Nu ben ik al een aantal keer naar Amsterdam geweest met de trein en eigenlijk valt het best mee. Ik zag dat er altijd mensen zijn aan wie je iets kunt vragen als je het niet meer weet. Dat maakte het voor mij een stuk minder spannend.
Marit vertelde mij dat zij weleens op het verkeerde perron heeft gestaan, of de verkeerde trein heeft gepakt. Ze vertelde dat het toch altijd goed kwam. Ze pakte dan een trein terug naar waar ze vandaan kwam, of ze belde haar moeder.
Onze tips voor als je het nog spannend vindt om met het openbaar vervoer te reizen:
- Zoek van tevoren alles uit wat je moet weten over je reist --> je begin en eindbestemming, tijden, perrons
- Als je onzeker bent over of je bijvoorbeeld wel de goede bus, trein, tram, metro etc. pakt, vraag het dan na aan iemand die je aardig lijkt. Dit kan een medewerker zijn, maar ook een medereiziger.
- Bel ondertussen met iemand. Dat zorgt voor wat afleiding
- Is het toch misgegaan? Bel dan iemand op voor hulp (je vader, moeder, vriend, vriendin, broer, zus etc.) of vraag een medewerker om hulp
En dan de allerlaatste, gouden tip.... Het klapstuk....
Geloof in jezelf! Je kan het! Als je alles van tevoren hebt uitgezocht, vertrouw er dan op dat je het kan! En gaat er iets mis? Dan zijn er altijd mensen om je te helpen! Het komt goed!
Tot volgende week!
Isabelle
Public transport. Who doesn't know it? Chaos, crowds and lots of people. Logical that if you have NLD, you might prefer to avoid public transportation. All those incentives.
Not long ago, I was rather hesitant about public transportation. Traveling together with someone went well, but only ho. I was afraid that I would catch the wrong train or bus or whatever, that I would end up somewhere where I didn't know it at all and that I would never come home again. Of course I knew these thoughts were not realistic, but I was anxious.
When I wanted to go to Amsterdam, I had to take the train. I had no choice anymore. A few days in advance I started to get nervous. What if things went wrong?
The day arrived and I went to the station. I was able to find the right platform quite easily and the train was already there. I knew it had to be the right train, but I was not entirely sure of my case. So I decided to ask the conductor who was at the train. "Is this train going through Amsterdam?" I asked. "Yes," he answered. He looked at me somewhat inquiringly and surprised (or I misinterpreted that, of course that is also possible). I boarded the train and the journey went well. The way back also went well.
Now I have been to Amsterdam a number of times by train and actually it is not too bad. I saw that there are always people you can ask about if you don't remember. That made it a lot less exciting for me.
Marit told me that she has sometimes been on the wrong platform or has taken the wrong train. She said it always worked out fine. She then took a train back to where she came from, or she called her mother.
Our tips for when you still find it exciting to travel by public transport:
- Find out in advance everything you need to know about your travels -> your start and end destination, times, platforms
- If you are unsure about whether you can take the right bus, train, tram, metro, etc., ask someone you think is nice. This can be an employee, but also a fellow traveler.
- In the meantime, call someone. That provides some distraction
- Did it go wrong? Then call someone for help (your father, mother, boyfriend, girlfriend, brother, sister etc.) or ask an employee for help
And then the very last, golden tip .... The beef piece ....
Believe in yourself! You can do it! If you have selected everything in advance, trust that you can! And is something going wrong? Then there are always people to help you! It'll be fine!
Until next week!
Isabelle
Reactie plaatsen
Reacties