Sinds een paar weken woon ik op mezelf in een studio. Dit is een stap die de meeste mensen een keer in hun leven zetten. Sommige mensen gaan op hun achttiende na het studeren gelijk op kamers en anderen wachten er wat langer mee. Ik woon nu helemaal alleen maar er zijn natuurlijk ook mensen die met huisgenoten of met hun partner gaan wonen. Hoe dan ook is op jezelf gaan wonen best wel een grote stap. Zeker voor mensen met NLD voor wie veranderingen erg lastig zijn kan deze stap zorgen voor veel onzekerheid. Om deze stap hopelijk wat makkelijker te maken heb ik een aantal tips op een rijtje gezet.
- 1: Vergelijk jezelf niet met anderen.
Iedereen heeft zijn eigen tempo. Sommige mensen gaan al vroeg uit huis en andere wachten wat langer. Natuurlijk is dit wachten niet altijd vrijwillig want er is ook een woningnood. Maar ook als je wel vrijwillig wat langer bij je ouders woont dan leeftijdsgenoten is daar niks mis mee. Ik heb zelf gemerkt dat sommige mensen vinden dat op jezelf gaan erbij hoort als je gaat studeren. Dit is natuurlijk niet het geval, als het voor jou fijner voelt om thuis te blijven wonen is daar niks mis mee. Aan op jezelf gaan zit geen leeftijd verbonden dus kies gewoon voor jezelf en goed moment. Als je eenmaal op jezelf woont is het ook niet raar dat je wat langer moet wennen dan andere mensen. Misschien ben je een periode erg moe van het verhuizen en alle nieuwe dingen waar je mee te maken krijgt. Let goed op jezelf en zorg ervoor dat je genoeg rust neemt.
- 2: Begin op tijd met voorbereiden
Ik wist niet heel lang van tevoren dat ik deze kamer kreeg maar ook als je nog geen concrete verhuisplannen hebt kan je alvast voorbereidingen treffen. Spaar bijvoorbeeld alvast wat spulletjes bij elkaar voor je uitzet. Als je eenmaal weet dat je uit huis gaat is het ook handig om goed naar je financiën te kijken. Wat zijn je vaste lasten? Wat zijn je inkomsten? Wat geef je uit aan kleding, abonnementen en vrijetijdsbesteding? Ook is het belangrijk om te checken of je recht hebt op huurtoeslag want dit kan een heleboel schelen.
- 3: Je hoeft niet alles alleen te doen
Schaam je niet om hulp te vragen als iets zelf nog niet lukt. Het kan wennen zijn om alles zelf te doen. Gaan sommige huishoudelijke taken je nog niet af of heb je moeite met financiën vraag dan iemand omgeving om hulp. Als je met een of meerdere mensen samen woont dan kunnen zij natuurlijk ook helpen.
- Neem initiatief voor sociale contacten
Ik ben in dezelfde stad blijven wonen waardoor mijn ouders en vrienden nog in de buurt zijn. Toch ben ik natuurlijk wel meer alleen. Ik was gewend om met mijn ouders en zusje samen te eten en dat doe ik natuurlijk niet meer elke dag. Ik heb zelf een vaste dag per week dat ik bij mijn ouders eet maar ik kan ook vaker aanschuiven als ik dat wil of tussendoor een kopje thee komen drinken. Ook kan ik natuurlijk mensen bij mij uitnodigen als ik daar zin in heb. Het kan wel lastig zijn om initiatief te nemen hierin maar als je je alleen voelt is het toch goed om met iemand contact op te nemen. Een appje naar iemand sturen kan al helpen. Als je in een andere stad bent gaan wonen is het natuurlijk extra lastig. In dat geval zou ik als tip geven om te kijken op je bij een club of vereniging kunt gaan om zo nieuwe mensen te leren kenne.
- Wees trots op jezelf en geniet
Hoewel op jezelf wonen lastig kan zijn is het toch vooral een mooie en leuke stap. Wees trots op jezelf omdat je deze stap hebt gezet. Probeer ook te genieten van te voordelen. Kook bijvoorbeeld lekker voor jezelf en maak een wandelingetje door je nieuwe omgeving.
Veel succes, en vooral veel plezier!
I have been living on my own in a studio for a few weeks now. This is a step that most people take once in their lives. Some people move into a room straight away after studying at the age of eighteen, while others wait a little longer. I now live all alone, but there are of course also people who live with roommates or their partners. In any case, living on your own is a big step. Especially for people with NLD for whom changes are very difficult, this step can provide a lot of finality. To hopefully make this step a little easier, I have listed a number of tips.
- 1: Don't compare yourself to others. Everyone has their own pace. Some people leave home early and others wait a little longer. Of course, this waiting is not always voluntary because there is also a housing shortage. But even if you voluntarily live with your parents a little longer than your peers, there is nothing wrong with that. I have noticed myself that some people think that going on your own is part of studying. This is of course not the case, if it feels better for you to continue living at home, there is nothing wrong with that. There is no age associated with going out on your own, so just choose yourself and the right moment. If you live on your own once, it is not surprising that you have to experience things a little longer than other people. Maybe you are very tired for a while from moving and all the new things you have to deal with. Leave it alone and make sure you take enough rust.
- 2: Start preparing on time I didn't know very long in advance that I would get this room, but even if you don't have concrete moving plans yet, you can make preparations in advance. For example, save up some things before you set out. If you know you are going to leave home, it is also useful to take a good look at your finances. What are your fixed costs? What is your income? How much do you spend on clothing, subscriptions and leisure activities? It is also important to check whether you are entitled to housing allowance, because this can make a big difference.
3: You don't have to do everything alone
Don't be ashamed to ask for help if something doesn't work on your own. It can take some getting used to doing everything yourself. If you are still unable to complete some household tasks or are having difficulty with finances, ask someone around you for help. If you live with one or more people, they can of course also help.
- 4. Take initiative for social contacts
I continued to live in the same city, so my parents and friends are still nearby. Yet of course I am alone more often. I was used to eating together with my parents and sister and of course I don't do that every day anymore. I have a fixed day a week that I eat with my parents, but I can also sit down more often if I want or come for a cup of tea in between. I can also invite people to my place if I feel like it. It can be difficult to take initiative in this, but if you feel alone it is still good to contact someone. Sending a text to someone can already help. If you have moved to another city, it is of course extra difficult. In that case, my tip would be to join a club or association to get to know new people.
- 5. Be proud of yourself and enjoy yourself
Although living on your own can be difficult, it is above all a beautiful and fun step. Be proud of yourself for taking this step. Also try to enjoy the benefits. For example, cook a delicious meal for yourself and take a walk through your new environment.
Good luck, and above all, have fun!
Reactie plaatsen
Reacties