Groepjes
Een paar dagen geleden was ik wat gaan drinken met een aantal studiegenoten. Dit was erg gezellig maar daarna was ik wel erg moe. Ik kende de mensen nog niet zo goed omdat ik een minor volg met mensen van allemaal verschillende studies. Maar ook als ik in een groep met mensen die ik wel goed ken kost het me vaak veel energie. Met vriendinnen spreek ik vaker een-op-een af omdat ik dit fijner vind. Dit zullen waarschijnlijk meer mensen met NLD wel herkennen. In een groep komen er veel meer prikkels op je af dan als je alleen met iemand bent en er vinden vaak allemaal verschillende sociale interacties tegelijkertijd plaats.
Dat wil niet zeggen dat ik nooit in een groep wil zijn. Want het kan ook heel gezellig zijn om met meer dan twee mensen iets te doen. Daarnaast ontkom je soms ook niet aan groepjes als je bijvoorbeeld moet samenwerken voor je studie of werk. Ik merk persoonlijk dat ik het soms lastig vind bij welk gesprek ik moet aansluiten als er meerdere gesprekken tegelijk bezig zijn. Soms voel ik me daardoor een buitenstaander. Ik doe zelf niet meer echt mee maar ik zit in het publiek en kijk en luister naar de andere mensen. Als er veel prikkels zijn trek ik me soms ook terug in m’n eigen wereld. Op de fiets terug naar huis analyseer ik vaak mijn eigen bijdrage. Ik denk na over alles wat ik wel of juist niet gezegd heb en ik bedenk me wat ik beter had kunnen doen. Dit maakt me soms nogal onzeker en ik zou het soms liever niet doen maar het gaat ook een beetje vanzelf.
Ik wil deze blog afsluiten met aantal tips voor mensen die zich hierin herkennen. Allereerst raad ik aan om achteraf wat rust in te plannen als je weet dat je iets in een groepje gaat doen. Neem voor jezelf de tijd om alle prikkels te verwerken en plan dus niet direct weer een activiteit in. Ten tweede zou ik proberen om niet alles achteraf te analyseren. Dit kan je onnodig onzeker maken en het draagt niet bij aan een goede gemoedstoestand. Het belangrijkst is om jezelf af te vragen of je het leuk vond in deze groep. Als het antwoord ja is ga dan verder piekeren. Als het antwoord nee is dan zijn dit misschien niet de mensen die het best bij je passen. Tot slot zou je tegen je groepsgenoten kunnen zeggen waar je moeite mee hebt zodat zij er rekening mee kun houden. Dit zou ik wel alleen doen als je je hier zelf goed bij voelt en als je de mensen met wie je bent vertrouwd.
Dit waren mijn tips. Hopelijk heb je er iets aan. Als jij nog aanvullingen hebt dan hoor ik het graag (=
Groetjes,
Ayla
Groups
A few days ago I went for a drink with some fellow students. This was very nice but after that I was very tired. I did´nt know the people that well because I´m taking a minor with people from all different studies. But even when I´m in a group with people I know well, it often costs me a lot of energy.I often meet up with friends one-by-one because I like thise better. More people with NVLD will propbably recognize this. In a group you are much more stimulated than when you are alone with someone, and many different social interaction often take place at the same time.
That's not to say I never want to be in a group. Because it can also be very nice to do something with more than two people. In addition, you sometimes cannot avoid groups if, for example, you have to work together for your study or work. I personally notice that I sometimes find it difficult to choose which conversation to join if there are several conversations going on at the same time. Sometimes it makes me feel like an outsider. I don't really participate anymore but I sit in the audience and watch and listen to the other people. When there are many stimuli, I sometimes withdraw into my own world. I often analyze my own contribution on the bike back home. I think about everything I did or didn't say and I think about what I could have done better. This sometimes makes me quite insecure and sometimes I would rather not do it, but it also comes naturally.
I want to close this blog with some tips for people who recognize themselves in this. First of all, I recommend planning some rest afterwards if you know that you are going to do something in a group. Take the time for yourself to process all the stimuli and do not immediately plan an activity again. Second, I would try not to analyze everything afterwards. This can make you unnecessarily insecure and it does not contribute to a good mood. The most important thing is to ask yourself if you enjoyed being in this group. If the answer is yes, then continue worrying. If the answer is no, these may not be the people who are the best fit for you. Finally, you could tell your group members what you are having trouble with so that they can take it into account. I would only do this if you feel good about this yourself and if you trust the people you are with.
These were my tips. Hopefully it's of some use to you. If you have any additions, I'd love to hear them (=
Greetings,
Ayla
Reactie plaatsen
Reacties